Ascochyta ,bitkilere, özellikle tahıl ürünlerine patojen olançeşitli türler içeren, ascomycete mantarlarının bir cinsidir . Taksonomisi Bu cinsin eksik hala. Cins ilk olarak 1830'dasporları dakika asci ve hücre içeriklerini küresel sporlar olarak kabul eden Marie-Anne Libert tarafından tanımlanmıştır. [1] Cinsin üyelerine ve tanımına sonraki birkaç yıl için çok sayıda revizyon yapıldı. Tahıllar Bitki patojeni içerir olan türler A. hordei , A. graminea , A. sorghi , A. tritici . Semptomlar genellikle başlangıçta klorotik olan ve daha sonra nekrotik bir kahverengiye dönüşeneliptik lekelerdir. Yönetim, mantar ilacı uygulamalarını ve hastalıklı bitki dokusu kalıntılarının sanitasyonunu içerir.
Ascochyta Yanıklığı
Pamukta Ascochyta gossypii isimli etmenin neden olduğu Ascochyta yanıklık hastalığı
aynı zamanda nemli hava yanıklığı olarak ta bilinir. Fungus, kotiledon, yaprak, yaprak sapı ve
kozalarda lekelere neden olur. Kotiledon ve yapraklarda hastalığın ilk belirtileri ortası beyazaçık
kahve; etrafı siyah-kahverengi yuvarlak lekeler şeklinde görülür. Bu lekeler yaprağın
büyük bir kısmını kaplayacak şekilde büyür ve bunun sonucunda da yaprakta büyük parlak
kahverengi nekrotik doku alanları meydana gelir. Petiol ve gövde de hastalık belirtileri 6-7cm
uzunluğunda çökük yara şeklinde lekeler olarak görülür. Gövlerdeki bu yara şeklindeki
lezyonlar dolu zararı sonucu oluşan yaralara çok benzer. Çökük kanser yaraları üzerinde küçük,
siyah nokta şeklindeki piknidiumların varlığı hastalığın dolu zararından ayırt edilmesinde
yardımcı olur. Pamuktan başka bitkilerde konukçuları arasındadır. Hastalık etmeni aynı
zamanda tohumla da taşınabilmektedir. Ancak primer inokulum kaynağı olarak bulaşık
tohumun rolü önemsizdir. Çünkü bulaşık tohumdan hastalığın gelişimi için uzun bir süreye
gereksinim vardır. Hastalığın asıl primer inokulum kaynağı hastalıktan dolayı ölen ve üzerinde
bol miktarda piknidiumların oluştuğu bitki kalıntılarıdır. Etmenin sadece konidial dönemi
bilinmektedir. Onun içinde hem primer, hemde sekonder enfeksiyonlardan pikniosporlar
sorumludurlar. Hastalıklı bitki artıklarında piknidium olarak kışı geçiren fungusun
pikniosporları, uygun koşullarda olgunlaştığında ostiol denilen açıklıktan dışarı çıkarak,
yağmur damlacıklarının sıçratmasıyla bitkiye bulaşır ve enfeksiyonu başlatır. Enfeksiyon
sonucu değişik organlarda yukarıda açıklandığı gibi oluşan lekeler üzerinde lekeler belli bir
olgunluğa ulaştıktan sonra siyah toplu iğne başı büyüklüğünde piknidler oluşur. Piknidler de
oluşan sporlar uygun koşullarda zaman zaman dışarı salınarak sekonder enfeksiyonları devam
ettirerek hastalığın etrafa yayılmasını sağlarlar. Hastalığın epidemik duruma geçmesi ancak
uzun süreli bulutlu, yağışlı ve ılıman (20-25 0C) hava koşullarında gerçekleşir.